Η φιλοζωία βρίσκεται στην Ελλάδα ακόμα σε εμβρυακό στάδιο σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης, όμως το θετικό είναι πως σιγά σιγά αναπτύσσεται ένα ρεύμα που στόχο έχει τη μείωση των αδέσποτων μέσω υιοθεσιών και στειρώσεων, έτσι ώστε κάποια στιγμή να μπορέσει και η Ελλάδα να γίνει μια χώρα χωρίς αδέσποτα ή τουλάχιστον με λίγα και υγιή αδέσποτα σε συγκεκριμένα σημεία, τα οποία θα φροντίζονται από τις φιλοζωικές οργανώσεις και κυρίως δεν θα πέφτουν θύματα κακοποίησης. Συνεπώς, το σημαντικότερο βήμα είναι να στειρώνονται οι σκύλοι και οι γάτες και στη συνέχεια να υιοθετούνται ζώα από το δρόμο. Το πρόβλημα είναι πως πολλοί συνάνθρωποί μας, οι οποίοι είτε δεν είναι πολύ ενημερωμένοι είτε έχουν εμμονή σε μια αταίριαστη ηθική για αυτή την περίπτωση, βλέπουν τη στείρωση με κακό μάτι και αρνούνται να την εφαρμόσουν στα ζώα τους. Οι συνέπειες μιας τέτοιας λογικής είναι άκρως αρνητικές και ανεξέλεγκτες.
Καταρχάς είναι πολύ σημαντικό να διευκρινιστεί ότι τα ζώα δεν είναι άνθρωποι και ως εκ τούτου δεν έχουν ανθρώπινες συμπεριφορές. Οι σκύλοι και οι γάτες δεν ερωτεύονται, ούτε είναι μονογαμικά όντα που θέλουν να γνωρίσουν τον έρωτα και την αγάπη. Το ζευγάρωμα για αυτά είναι απλώς ένα ένστικτο, μία επιταγή της φύσης για διαιώνιση του είδους. Ο σκύλος και η γάτα δεν περιμένει το ζευγάρωμα για να νιώσει ευτυχία ή πληρότητα. Ευτυχισμένο είναι ένα ζωάκι όταν αγαπιέται από τον άνθρωπο, ο οποίος θα του προσφέρει ό,τι χρειάζεται, όπως τροφή και ζεστασιά. Όποιος έχει την τύχη να μοιραστεί μια υπέροχη σχέση με ένα οικόσιτο ζώο, ξέρει ότι για αυτό η ανθρώπινη επαφή είναι το παν και πως την αγάπη που παίρνει την επιστρέφει στο πολλαπλάσιο.
Παράλληλα, η στείρωση αντιβαίνει στη φύση με τον ίδιο τρόπο που αντιβαίνουν τα εμβόλια ή η βιομηχανοποιημένη τροφή για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος, ως το ανώτερο ον στον πλανήτη, έχει κάθε ηθικό δικαίωμα να βελτιώνει τους όρους της φύσης, αν αυτό σημαίνει πως κάνει καλό στα άλλα πλάσματα και δεν στοχεύει μόνο στην ικανοποίηση των δικών του συμφερόντων. Άλλωστε, η φύση είναι πολύ σκληρή και δεν υπολογίζει κανένα είδος ως άτομο. Αν το να γεννάει μια γάτα συνεχώς γατάκια έχει ως συνέπεια ότι σχεδόν όλα θα πεθαίνουν, η φύση δεν ενδιαφέρεται για αυτό αλλά μόνο για τη διαιώνιση του είδους. Τέλος, οι σκύλοι και οι γάτες που ζουν ως αδέσποτα στο αστικό περιβάλλον, χωρίς καμία δυνατότητα να κυνηγήσουν για να βρουν την τροφή τους, έχουν ήδη απομακρυνθεί από τη φύση και η επίκλησή της μόνο κακό μπορεί να τους κάνει.
Αν δεν στειρώνουμε το ζώο μας, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γεννιούνται συνεχώς καινούρια μικρά, ενώ στο δρόμο τόσα πολλά ζώα υποφέρουν και ψάχνουν για ένα σπίτι. Ακόμα και αν έχετε βρει καλές οικογένειες για τα μωρά που θα φέρει στον κόσμο ο σκύλος ή η γάτα σας, θα πρέπει να λάβετε υπόψη ότι στερείτε τη συγκεκριμένη οικογένεια από κάποιο ζώο που είναι μόνο του και το οποίο θα μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι να υιοθετήσουν να δεν έπαιρναν το δικό σας. Φυσικά, τα ζώα που δεν έχουν στειρωθεί και γεννούν συνέχεια ή υποφέρουν σωματικά γιατί δεν ζευγαρώνουν (αν διαλέξετε αυτή την επιλογή) είναι επιρρεπή σε αρρώστιες με τις πιο γνωστές να είναι οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και ο καρκίνος των γεννητικών οργάνων, ο κίνδυνος του οποίου φυσικά δεν υφίσταται με τη στείρωση, αφού αφαιρούνται τα γεννητικά όργανα.
